Każdy, kto był kiedyś w górach doskonale wie, że poruszanie się po nich jest możliwe i dozwolone tylko po wyznaczonych szlakach turystycznych. A po czym poznać szlaki i czym się one różnią? Szlak turystyczny to tak naprawdę wyznaczana trasa, po której można się poruszać. Szlaki mogą być na przykład piesze, rowerowe lub narciarskie.

W Polsce górskie szlaki turystyczne oznaczane są specjalnymi symbolami, najczęściej namalowanymi na drzewach lub też postawionymi przy drodze w postaci drewnianych niewielkich tabliczek. Oznaczenie szlaku to trzy paski – pierwszy od góry i ostatni są zawsze koloru białego przy szlakach pieszych, natomiast środkowy oznacza tak zwany kolor szlaku. Może to być kolor czerwony, żółty, niebieski, zielony lub czarny.

W przypadku szlaków pieszych kolor nie jest oznaczeniem stopnia trudności danego szlaku, choć powszechnie sądzi się inaczej (wśród turystów panuje przekonanie, że czarne szlaki są najtrudniejsze). W przypadku szlaków narciarskich ma znaczenie kolor szlaku, który określa stopień trudności, ale szlaki piesze oznaczane są odpowiednimi kolorami w zależności od długości.

Szlak czarny to wcale nie najtrudniejszy szlak, ale najkrótszy, wyznaczony tam, gdzie wyznaczenie długich szlaków dalekobieżnych (oznaczanych kolorem niebieskim) byłoby niemożliwe lub nieatrakcyjne z turystycznego punktu widzenia.

Szlaki prowadzone są zawsze tam, gdzie warto iść – jedne z nich prowadzą na górskie szczyty, inne do malowniczo położonych jezior, jeszcze inne zaś do schroniska w górach, w których zmęczeni turyści mogą się posilić, a nawet przespać.